بررسی سطح اسید اوریک سرم در بیماران مبتلا به پسوریازیس

زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که در بروز آن فاکتورهای ژنتیکی و محیطی نقش دارند. ضایعات مشخصه این بیماری پلا کهای اریتماتوی پوسته دار است که بی شتر سطوح اکستانسور اندام ها و اسکالپ را درگیر م یکند. مطالعات متعدد همراهی پسوریازیس را با بیمار یهای مختلف پوستی و سیستمیک نشان داده اند. مطالعاتی که تاکنون انجام شد هاند نتایج متناقضی در مورد ارتباط هیپراوریسمی و پسوریازیس داشته اند. هدف مطالعه ما بررسی سطح اسید اوریک سرم در بیماران مبتلا به پسوریازیس است. روش بررسی: این مطالعه به روش مطالعه مقطعی بر روی 126 بیمار مبتلا به پسوریازیس انجام شد. بعد از ثبت سن و جنس بیماران، دوره بیماری، نوع بیماری، شدت بیماری و وجود یا عدم آرتریت پسوریاتیک، سطح اسید اوریک بیماران در آزمایشگاه 5/4±1/5 بود. سطح اسید اوریک سرم mg/dl تعیین شد. یافت هها: میانگین سطح اسید اوریک سرم در بیماران در بیمارانی که دوره ابتلا به پسوریازیس در ،(p<0/ به طور معنی دار در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدیدتر ( 001 بالاتر از دیگران بود. (p=0/ و در بیماران دارای آرتریت پسوریازیس ( 003 (p<0/ آن ها طولانی تر ( 001 هم چنین سطح اسید اوریک سرم در بیماران مبتلا به انواع غیر پلاک تایپ پسوریازیس بالاتر از مبتلایان به نتیج هگیری: این مطالعه نشان داد که سطح اسید اوریک سرم با افزایش .(p=0/ پسوریازیس پلاک تایپ بود ( 01 شدت و مدت پسوریازیس، با وجود آرتریت پسوریازیسی و با ابتلا به انواع غیر پلاک تایپ پسوریازیس افزایش می یابد.